کد مطلب:36044 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:209
«و نیز سفارش می كنم تو را به اینكه چنگ به ریسمان او بزنی» گویا این جمله مباركه، اقتباس از قرآن كریم است كه می فرماید: «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا و اذكروا نعمه الله علیكم...». «همگی به ریسمان الهی چنگ بزنید و پراكنده نشوید و نعمت الهی راكه بر شما افاضه فرموده یاد آورید». باری امام بزرگوار فرزند عزیز خود را توصیه و سفارش به اعتصام به حبل الله می كند و آنگاه اضافه می كنند: «و ای سبب اوثق من سبب بینك و بین الله ان انت اخذت به» «و كدام وسیله و رشته مطمئن تر از وسیله و رشته بین تو و بین خداست اگر آن را به چنگ بیاوری» آری، اگر انسان در دریای بیكران زندگی و در میان امواج سهمگین و غرق كننده، بتواند دست به ریسمان الهی زده و ان را به چنگ بیاورد بهتر از هر وسیله ای است زیرا وسیله بین انسان و خدا ریسمان نجات است. راه و رابطه با خدا محكمتر و مطمئن تر از هر راه و رابطه ای است. به روابطی كه انسان با قدرتمندان و حاكمان و شاهان و وزیران بر قرار می سازد اعتمادی نیست و به كمتر چیزی آن رشته ی سست و نامطمئن، گسسته خواهد شد، پیوند انسان با خدا و دمساز شدن با معبود است كه اگر انسان موفق شد و آنرا بر قرار كرد در كمال اتقان و [صفحه 30] منتهای استحكام است و گسستنی و پاره شدنی نخواهد بود. راستی بیچاره اند كسانی كه پیوسته در پی تشبثات فریبنده و اتصال و راه یافتن به سوی این و آن و بستگی به كانالهای قدرتمندی كه این قدرتها همه فنا پذیر و ناپایدار می باشند.
(و الاعتصام بحبله)
صفحه 30.